ΑΝ.ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΘΡΑΚΗΣ 18 ΑΠΡΙΛΗ 2013
Στο Συνέδριο που πραγματοποιήθηκε από την περιφέρεια ΑΜΘ με θέμα «Αναπτυξιακό Συνέδριο Περιφέρειας ΑΜΘ για την Προγραμματική περίοδο 2014-2020» εκ μέρους της Λαϊκής Συσπείρωσης παρέμβαση έκανε ο Περιφερειακός Σύμβουλος και στέλεχος του ΚΚΕ Τρέλλης Χρήστος.
Σας παραθέτουμε την πρόταση που κατέθεσε η Λαϊκή Συσπείρωση στο Συνέδριο.
Τα κράτη – μέλη καλούνται να σχεδιάσουν τον αναπτυξιακό τους προγραμματισμό για το 2014 – 2020 ενταγμένο στις στρατηγικές επιλογές της Ε.Ε., λαμβάνοντας υπ’ όψη το Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων (ΕΠΜ).
Με βάση τα ΕΠΜ, το Συμβούλιο υιοθετεί συστάσεις για την κάθε χώρα. Ειδικότερα για την Ελλάδα η σύσταση είναι η πλήρης εφαρμογή των Μνημονίων Οικονομικής και Πιστωτικής Πολιτικής.
Σε σχέση με τα προηγούμενα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης:
Ενισχύεται ο εποπτικός ρόλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αυστηροποιούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις για την εκπλήρωσή τους, καθώς και την εκταμίευση πόρων.
Υιοθετήθηκε η πρόταση για την υιοθέτηση του Κοινού Στρατηγικού Πλαισίου σε επίπεδο Ε.Ε., το οποίο στοχεύει στον καλύτερο συντονισμό μεταξύ των ταμείων και των επιχειρησιακών προγραμμάτων.
Δημιουργείται ένα νέο εργαλείο υλοποίησης, το «Διασυνδέοντας την Ευρώπη» με σκοπό την ανάπτυξη υποδομών πανευρωπαϊκής εμβέλειας σε μεταφορές, ενέργεια και τηλεπικοινωνίες.
Έχουμε μείωση των διαθέσιμων πόρων, για δε την Ελλάδα υπολογίζονται περίπου στα 8 δις ευρώ.
Μιλώντας στις 04/04/2013 στο συνέδριο για το ΕΣΠΑ ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς τόνισε «Ολες οι προσπάθειες έχουν πια εστιαστεί στο ένα και μόνο μέτωπο που υπάρχει γι' αυτή την κυβέρνηση, το μέτωπο της ανάπτυξης», της επόμενης προγραμματικής περιόδου (2014 - 2020). Από τα όσα είπε στη συνέχεια, προκύπτει αβίαστα ότι «μέτωπο της ανάπτυξης» σημαίνει άγρια λιτότητα διαρκείας και φιλομονοπωλιακές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που σαρώνουν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και οδηγούν σε μισθούς και συντάξεις πείνας, υψηλή και μόνιμη ανεργία, απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση για την πλειοψηφία του λαού.
Τα κονδύλια για το ΕΣΠΑ, η κυβέρνηση τα υπολογίζει στα 36 δισ. μέχρι το 2020. Με το βλέμμα στραμμένο στην ντόπια και ξένη αστική τάξη, ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε το ΕΣΠΑ ως «ένα από τα πιο βασικά εργαλεία που διαθέτουμε στο μέτωπο της ανάπτυξης», στα οποία ενέταξε και τον καινούργιο «αναπτυξιακό νόμο» που ψηφίστηκε πρόσφατα στη Βουλή και τον οποίο διαφήμισε με τη φράση ότι «θα έρθει η ίδια η χώρα να λύσει τα προβλήματα της γραφειοκρατίας του επενδυτή» (!)
Αυτό που δεν είπε ο Α. Σαμαράς είναι ότι τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, θα διοχετευτούν στους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους και σε προγράμματα για τη συγκάλυψη της ανεργίας που φουντώνει, με την παροχή τζάμπα εργαζομένων στις επιχειρήσεις.
Σε επίπεδο ΕΕ, το 94% του συνολικού ποσού του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου (2014 - 2020) θα δοθεί για τη χρηματοδότηση αποκλειστικά των μονοπωλίων.
Στο ίδιο Συνέδριο ο επίτροπος Περιφερειακής Πολιτικής της Κομισιόν, Γ. Χαν, σημείωσε ότι η λέξη «κλειδί» για το νέο ΕΣΠΑ είναι η «επένδυση» και πρόσθεσε ότι οι σημαντικές επενδύσεις είναι σε τομείς όπως η Ενέργεια και οι Μεταφορές.
Η ένταξη στο 5ο ΚΠΣ κάποιων υποδομών για τις λαϊκές ανάγκες θα είναι ελάχιστες ως προς τις πραγματικές ανάγκες της λαϊκής οικογένειας και δεν αλλάζουν το βασικό φιλομονοπωλιακό χαρακτήρα των προγραμμάτων.
Ο τρόπος υλοποίησης των έργων, μέσα από τις συμβάσεις παραχώρησης και τις Συμπράξεις δημοσίου με τον ιδιωτικό τομέα (ΣΔΙΤ) ακόμη και αν αφορούν λαϊκές ανάγκες διευκολύνει την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίησή τους.
Τα προγράμματα της λεγόμενης κοινωνικής οικονομίας και εργασίας και της πρόνοιας οδηγούν στην υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών για τη λαϊκή οικογένεια, στην απαλλαγή του Κράτους από τις ευθύνες του, ενώ αναβαθμίζουν το ρόλο των ΜΚΟ στο πλαίσιο του λεγόμενου εθελοντισμού και της φιλανθρωπίας.
Η κινητικότητα που παρουσιάζεται τελευταία στο ΕΣΠΑ σε σχέση με την ανάγκη επιτάχυνσης στο όνομα της αναβάθμισης του αναπτυξιακού σκέλους της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο τις προτεραιότητες που αφορούν τα αναγκαία έργα για τους μονοπωλιακούς ομίλους και τις ευρωενωσιακές πολιτικές.
Όχι μόνο δεν θα αντιμετωπίσει τις κοινωνικές ανισότητες και την περιφερειακή ανισομετρία αλλά αυτές θα οξυνθούν όπως έγινε όλα τα προηγούμενα χρόνια και οι οποίες θα επιταχυνθούν σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης. Αυτά μπορούν να λυθούν προς όφελος του λαού μόνο στα πλαίσια της Λαϊκής εξουσίας και Λαϊκής οικονομίας.
Τα υπόλοιπα κόμματα του ευρωμονόδρομου συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούν την Κυβέρνηση για αδυναμία στην απορρόφηση των κονδυλίων, για γραφειοκρατία και λανθασμένους χειρισμούς στην αξιοποίηση των κονδυλίων, αθωώνουν την ευρωενωσιακή πολιτική και τον συγκεκριμένο ταξικό προσανατολισμό των ΚΠΣ.
Μας παρουσιάζεται τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, λες και είναι το μάννα εξ ουρανού που θα γιατρέψει κάθε πληγή κι αρρώστια. Κρύβεται, δεν λέτε την αλήθεια, ότι πρόκειται για επιστροφή, ενός μόνο μικρού μέρους από αυτά που χάνει η χώρα μας και οι εργαζόμενοι, εξ αιτίας της ένταξης στην Ε.Ε. που και από αυτό το μεγαλύτερο μέρος θα ξανά επιστρέψει στα μονοπώλια και τις πολυεθνικές. Μας κρύβετε ότι τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης δεν είναι τίποτε άλλο από ένα μεγάλο κομμάτι του προϋπολογισμού της Ε.Ε., που κόβεται και ράβεται στα μέτρα του μεγάλου πολυεθνικού κεφαλαίου της Ε.Ε.
Θεωρούμε πέρα για πέρα λαθεμένη την αντίληψη όσων υποστηρίζουν πως στα πλαίσια μια γενικής αντιλαϊκής πολιτικής, που ασκείται στο όνομα της πλουτοκρατίας στο επίπεδο της χώρας, μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή τοπική ανάπτυξη. Και μάλιστα σήμερα που η οικονομική κρίση οξύνεται και βαθαίνει. Ή ότι το πρόβλημα ήταν το Αθηνοκεντρικό μοντέλο και όχι η καπιταλιστικές παραγωγικές σχέσεις που το μεγάλο κεφάλαιο επενδύει σε εκείνες τις περιοχές και κλάδους όπου εξασφαλίζει το μέγιστο ποσοστό κέρδους.
Στην ίδια ακριβώς λογική κινείται και η αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ που διακηρύσσει και προβάλει την δήθεν “υγιή επιχειρηματικότητα” και ανάπτυξη.
Το ζήτημα που τίθεται είναι: ανάπτυξη από ποιον και για ποιον. Ανάπτυξη για τα μονοπώλια ή για το λαό.
Η επίκληση της αειφορίας και της βιώσιμης ανάπτυξης, της κοινωνικής και περιφερειακής συνοχής από πλευράς της αστικής τάξης και των κυβερνήσεων, είναι στάχτη στα μάτια των εργαζόμενων. Τίποτε από αυτά δεν είναι εφικτό στα πλαίσια των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Πρόκειται για ιδεολογική προπαγάνδα που στοχεύει στην πιο εύκολη αποδοχή από τα λαϊκά στρώματα, ειδικά στις πιο υποβαθμισμένες περιοχές, όλων αυτών των αντιλαϊκών επιλογών.
Η ανισόμετρη ανάπτυξη είναι σύμφυτη με το καπιταλιστικό σύστημα, είναι ο απόλυτος νόμος του καπιταλισμού, εκφράζεται σε όλες τις χώρες ανεξαρτήτου του επιπέδου ανάπτυξης και μεταξύ των χωρών, γιατί το μεγάλο κεφάλαιο επενδύει σε εκείνους τους κλάδους και χώρους που μπορεί να μεγιστοποίηση το μέσο ποσοστό κέρδους. Γι αυτό είναι αδύνατο στα πλαίσια αυτού του συστήματος να ξεπεραστούν οι όποιες ανισομετρίες υπάρχουν σε επίπεδο χώρας ή Περιφέρειας.
Η τοπική ανάπτυξη καθορίζεται από τη γενικότερη πορεία, από την κεντρική πολιτική. Νησίδες ευημερίας δεν μπορούν να υπάρξουν όταν γύρω μας τα πάντα ξεθεμελιώνονται.
Καμιά διοικητική αναδιάρθρωση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης, τις αντιλαϊκές συνέπειες της, εφόσον το κουμάντο το έχει η εξουσία των μονοπωλίων.
Η παροχή κινήτρων και ειδικών προνομίων στο μεγάλο κεφάλαιο, για να επενδύσουν σε περιοχές όπως η ΑΜ-Θ δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο. Εφαρμόστηκε εδώ και δεκαετίες από όλες τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με κριτήρια την επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα, την κερδοφορία, στα πλαίσια της περίφημης βιώσιμης και αειφόρου ανάπτυξης, όμως ο λαός της Περιοχής δε γνώρισε ανάπτυξη. Εκείνοι που είδαν τα κέρδη τους να μεγαλώνουν ήταν οι επιχειρηματίες, αρκετοί από τους οποίους μας άφησαν βιομηχανικά κουφάρια, για να επενδύσουν τα τεράστια κέρδη που αποκόμισαν σε άλλες χώρες ή άλλους τομείς ακόμα πιο κερδοφόρους.
Οι στόχοι που καθόρισαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις αλλά και ντόπιοι φορείς (Τ.Δ., Επιμελητήρια, κλπ.) να αναδείξουν την Περιφέρεια σε διαμετακομιστικό κέντρο με την παράλληλη ανάπτυξη της Τουριστικής Επιχειρηματικότητας αξιοποιώντας – ξεπουλώντας βασικές υποδομές της περιοχής όπως λιμάνια (Αλεξ/πολης – Καβάλας), Αεροδρόμια (Χρυσούπολης – Αλεξανδρούπολης), Εγνατία Οδό, ακτές σε μονοπωλιακούς ομίλους, όπως πρόσφατα δήλωσε στην Αλεξ/πολη και ο κ. Τσίπρας έρχονται να υπηρετήσουν τα συμφέρονται και σχεδιασμούς της Ε.Ε., ΔΝΤ, τρικοματικής κυβέρνησης και μονοπωλίων ώστε να βγούν αλώβητοι από την κρίση τα μονοπώλια σε βάρος του λαού και των εργαζομένων.
Η κυβέρνηση του Μαύρου Μετώπου (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΔΗΜΑΡ), στα πλαίσια της γενικότερης πολιτικής της να φορτώσει τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους, ενισχύοντας ταυτόχρονα τα μονοπώλια, προχωρά στο σχεδιασμό ίδρυσης και στην Περιοχή μας Ελεύθερης Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ), που σημαίνει ασυδοσία για το μεγάλο κεφάλαιο, εργασιακό καθεστώς γαλέρας για τους εργαζόμενους. Είναι απαίτηση της πλουτοκρατίας, που σε συνθήκες οικονομικής (καπιταλιστικής) κρίσης θέλει να επενδύσει τα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια της προηγούμενης περιόδου, για να αποκτήσει νέα κέρδη.
Ένα τέτοιο καθεστώς εργασιακού μεσαίωνα επιδιώκει το σύνολο των εργοδοτών στην Αν.Μακεδονία-Θράκη, επικαλούμενοι μάλιστα την «ίση μεταχείριση» έναντι των πλουτοκρατών, που θα ενταχθούν στο καθεστώς των ΕΟΖ. Οι αρνητικές επιπτώσεις λοιπόν στους εργαζόμενους δεν αφορούν μόνο όσους ελάχιστους προσληφθούν στην ΕΟΖ. Αλλά το σύνολο των εργαζομένων της Περιοχής.
Οι υποστηρικτές όλων αυτών των σχεδίων προβάλλουν ως «θετικό αντάλλαγμα» ότι θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, ποντάροντας βέβαια στο γεγονός ότι η ανεργία μαστίζει ιδιαίτερα και την περιοχή μας.
Τους απαντάμε ότι είναι συνυπεύθυνοι για την ανεργία που ζούμε και βέβαια οι θέσεις, που θα δημιουργηθούν, θα είναι ελάχιστες. Το ξεζούμισμα δε των εργαζομένων τεράστιο.
Η αντίληψη της Λαϊκής Συσπείρωσης για τις δομές διοίκησης και διεύθυνσης σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο έχει ως θεμέλιό της την κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, στον κεντρικό και περιφερειακό σχεδιασμό με κίνητρο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Αυτός εξασφαλίζει το σχεδιασμό της ανάπτυξης ανά τομέα και κλάδο σύμφωνα με τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, αντιμετωπίζει την περιφερειακή ανισομετρία. Στηρίζεται στην εργατική και λαϊκή συμμετοχή, στον έλεγχο από τα κάτω προς τα πάνω.
Στη βάση αυτής της αντίληψης, της αναγκαιότητας του εργατικού - λαϊκού δρόμου ανάπτυξης προβάλλουμε και διεκδικούμε πλαίσιο στόχων πάλης σε γραμμή αντιπαράθεσης με την πολιτική της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας, που απαντά στις αυξανόμενες σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και στην αντιμετώπιση των επειγόντων προβλημάτων σήμερα της λαϊκής οικογένειας.
Ανασυγκρότηση της υπαίθρου και αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες διατροφικές ανάγκες του λαού μας, θα προωθεί τη διατροφική αυτάρκεια και ανεξαρτησία της χώρας μας απέναντι στις πολυεθνικές τροφίμων, θα αξιοποιεί τις παραγωγικές δυνατότητες και θα διασφαλίζει το εισόδημα και την επιβίωση των μικρομεσαίων αγροτών. Οι προϋποθέσεις, εδαφικές, κλιματολογικές, υδρολογικές, τεχνικές, επιστημονικές, η εμπειρία και η εργατικότητα των αγροτών υπάρχουν γι αυτά.
Βασικά στοιχεία αυτής της ανάπτυξης είναι η εφαρμογή κλαδικών και περιφερειακών πολιτικών με βάση τα αντίστοιχα αγροτικά προϊόντα (βαμβάκι, καλαμπόκι, καπνός, τεύτλα, σιτηρά, κηπευτικά, κτηνοτροφία κλπ.)
Η αλλαγή της σύνθεσης της αγροτικής παραγωγής με ενίσχυση των ζωικών προϊόντων και των φυτικών προϊόντων που στηρίζουν τη ζωική παραγωγή, με στόχο την αυτάρκεια της χώρας μας σε βασικά διατροφικά προϊόντα.
Απαγόρευση της χρήσης στη χώρα μας και την Ε.Ε. των Γ.Τ.Ο.
Εκτέλεση των απαραίτητων έργων υποδομής .
Αξιοποίηση στην αγροτική παραγωγή ως πηγές ενέργειας το φυσικό αέριο, την αιολική ενέργεια, τα γεωθερμικά πεδία της περιοχής.
Την βιομηχανική ανάπτυξη της περιοχής με τη δημιουργία σύγχρονης μεταποιητικής βιομηχανίας και βιοτεχνίας στηριζόμενες στις πλουτοπαραγωγικές πηγές του νομού και τα παραγόμενα αγροτικά προϊόντα (κτηνοτροφικά, βαμβάκι, αραβόσιτος, σιτηρά, τεύτλα, μετάξι, κηπευτικά, ελιά κλπ.)
Στα πλαίσια της λαϊκής αγροτικής οικονομίας, καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη πρέπει να παίζει ο Δημόσιος αγροτικός τομέας με τις κεντρικές και περιφερειακές του υπηρεσίες, με τους αγροτικούς οργανισμούς και τα ιδρύματα έρευνας. Για να παίξει αυτό το ρόλο ο δημόσιος αγροτικός τομέας θα πρέπει να έχει παραγωγικό και αναπτυξιακό προσανατολισμό.
Δίπλα στον κοινωνικοποιημένο τομέα μπορεί να συγκροτηθεί ο τομέας του παραγωγικού συνεταιρισμού της μικρομεσαίας αγροτιάς.
Με την ανάδειξη των παραγωγικών συνεταιρισμών των μικρομεσαίων αγροτών μπορεί να αντιμετωπισθεί το μειονέκτημα του μικρού και πολυτεμαχισμένου κλήρου, να μειωθεί το κόστος παραγωγής και να βελτιωθεί η παραγωγικότητα της Ελληνικής γεωργίας, σε όφελος του λαού.
Προστασία του Ορυκτού πλούτου της Περιοχής μας όπως Χρυσός, Ζεόλιθοι, Λιγνίτης, Μάρμαρα (Δράμας, Καβάλα), κοιτάσματα πετρελαίου, Φυσικού Αερίου κ.ά. από τις πολυεθνικές στη βάση ότι αποτελούν δημόσια λαϊκή περιουσία.
Ανάπτυξη του λαϊκού τουρισμού, οι εργασιακές άδειες και η δυνατότητα τουριστικής αξιοποίησής τους, είναι δικαίωμα των εργαζομένων και όχι προνόμιο και αγαθό της αστικής τάξης και ορισμένων καλοπληρωμένων μεσαίων στρωμάτων.
Αναγκαιότητα για σημαντικά έργα υποδομών και μέτρα για το περιβάλλον
• Έργα που θα προγραμματίζουν θα κατασκευάζουν και θα διαχειρίζονται κεντρικοί κρατικοί φορείς σύμφωνα με τις ανάγκες των εργαζομένων
• Κατοχύρωση της Επικοινωνίας - Ενέργειας - Μεταφορών - Νερού ως κοινωνικών αγαθών παρεχόμενων από το κράτος με πολύ φθηνά τιμολόγια ή δωρεάν (π.χ. φυσικό νερό άρδευσης) και κατάργηση του ΦΠΑ, σε αντίθεση με την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίησή τους.
• Ανάπτυξη της λαϊκής στέγης με στεγαστικά προγράμματα που θα καλύπτουν τις βασικές λαϊκές ανάγκες. Ειδική μέριμνα για νέα ζευγάρια με ειδικά προγράμματα. Ολοκληρωμένος σχεδιασμός για την πρόληψη των σεισμικών επιπτώσεων και μέτρα άμεσης αντιμετώπισης καταστάσεων μετά από σεισμό. Να προχωρήσουν και να ολοκληρωθούν οι προληπτικές έρευνες για την αντισεισμική προστασία δημόσιων κτιρίων.
• Αναβάθμιση των κοινωνικών συνθηκών ζωής σε εργατογειτονιές και την ύπαιθρο, με τη δημιουργία και ενίσχυση χώρων πράσινου, παιδικών χαρών.
• Προτεραιότητα έχουν οι μαζικές μεταφορές με ολοκληρωμένο σχεδιασμό και αξιοποίηση των υποδομών και διασύνδεση μεταξύ τους λιμάνια, αεροδρόμια, σιδηροδρομικοί σταθμοί, οδικοί άξονες και της βιομηχανίας παραγωγής μεταφορικών μέσων.
Να κατασκευαστούν ή να ολοκληρωθούν οι κάθετοι άξονες Ορμενίου – Αλεξ/πολης, Νυμφαίας – Κομοτηνής, Εξοχής – Δράμας – Καβάλας, ο άξονας Δράμας – Αμφίπολης. Να ανακατασκευαστούν τα φθαρμένα τμήματα των επαρχιακών και διαδημοτικών οδικών δικτύων και ιδιαίτερα του ορεινού όγκου Ροδόπης, Ξάνθης, Έβρου.
• Προστασία ελεύθερων χώρων από την τσιμεντοποίηση, του περιαστικού πρασίνου των ορεινών όγκων, περιορισμός των συντελεστών δόμησης, απαλλοτριώσεις για την ανάπτυξη του πράσινου σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, καθώς και προστασία των ποταμών (Δέλτα Νέστου, Έβρου), λιμνών- λιμνοθαλασσών όπως της Βιστωνίδας (σκάνδαλο Bατοπέδι – άμεση επιστροφή στο Δημόσιο), της Βάσσοβας, θαλασσών από τη βιομηχανική ρύπανση και των παραλιών από τα φερτά υλικά. Δίκτυα όμβριων υδάτων στις πόλεις και συντήρησή τους.
Διαχείριση υδάτινων πόρων
Η Λαϊκή Συσπείρωση έχει ολοκληρωμένη πρόταση για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων και τις αναπτυξιακές δυνατότητες της περιοχής μας. Αταλάντευτα διεκδικεί τη συγκρότηση Κρατικού Ενιαίου Φορέα διαχείρισης των υδάτων, που θα υλοποιεί ολοκληρωμένη πολιτική διαχείρισης του νερού με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία, η οποία θα αξιοποιεί και τα αποτελέσματα της επιστημονικής έρευνας και θα διασφαλίζει:
• Την αποκλειστικά κρατική και ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατικών πόρων που θα αφορά την έρευνα, την προστασία, την επάρκεια και την αξιοποίησή τους κατά υδατικό διαμέρισμα στον αντίποδα των σχεδίων ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης.
• Την κατασκευή υποδομών εμπλουτισμού των επίγειων και υπόγειων υδροφορέων καθώς και την ενεργοποίηση τεχνικών εξοικονόμησης του διαθέσιμου νερού.
• Την αύξηση των αρδευόμενων εκτάσεων για τη στήριξη της εγχώριας αγροτικής και βιομηχανικής παραγωγής (στα τρόφιμα, στην κλωστοϋφαντουργία κλπ.) και των αναγκαίων αναδιαρθρώσεων (π.χ. αναβάθμιση της κτηνοτροφίας).
• Την ύδρευση με ελεγμένο, ποιοτικό, φθηνό νερό.
• Την προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, την ανάταξη των οικοσυστημάτων των ποταμών και των λιμνών.
• Τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας με αξιοποίηση του πλούσιου υδατικού δυναμικού της.
• Την προστασία των δασών και την ευεργετική υδρονομική επίδρασή τους, την αύξηση της φυτικής βλάστησης. Τη μετατροπή τους σε δημόσια περιουσία όλων των μεγάλων δασικών ιδιωτικών εκτάσεων, την αναδάσωση των καμένων εκτάσεων .
• Τη διαμόρφωση εθνικού σχεδίου ασφαλούς διαχείρισης των αποβλήτων.
Θεωρούμε ότι δεν πρέπει να υπάρχει καμία αυταπάτη. Η αντιμετώπιση της διαχείρισης των υδάτων απαιτεί την ανάπτυξη ενός ισχυρού, μαζικού μετώπου πάλης του λαού της περιοχής μας, που θα αντισταθεί στην αντιλαϊκή και αντιαναπτυξιακή πολιτική που ακολουθείται και θα διαμορφώσει τους όρους με την ουσιαστική αλλαγή των συσχετισμών των πολιτικών δυνάμεων, για την εφαρμογή μιας λαϊκής πολιτικής που θα έχει στο κέντρο της προσοχής την εξυπηρέτηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Ένας τέτοιος σχεδιασμός στην παραπάνω κατεύθυνση πρέπει να παίρνει υπόψη του τα νέα υδρολογικά δεδομένα στην περιοχή, όπως:
Την αυξημένη απορροή των όμβριων, λόγω μείωσης της δασοκάλυψης.
Την αυξημένη, επίσης, παροχή φερτών υλών.
Την συντελεσθείσα περαιτέρω μείωση της φυσικής διατομής των μεγάλων ποταμών της περιοχής, των φυσικών ρεμάτων και ακόμα την πλήρη εξαφάνισή τους.
Την κατασκευή διαφόρων τεχνικών έργων.
Τα όποια έργα που κατασκευάζονται να εναρμονίζονται με το περιβάλλον και να βοηθούν στη προστασία από τις πλημμύρες, αλλά και τη σωστή διαχείριση του υδατικού δυναμικού της περιοχής. Ο περιβαλλοντικός σχεδιασμός των αντιπλημμυρικών έργων αποτελεί άμεση ανάγκη και θα πρέπει να εναρμονίζεται με την ορθή διαχείριση των υδάτινων πόρων. Επίσης, όπως δείχνει η σύγχρονη διεθνής εμπειρία, σε όσες περιπτώσεις αυτό είναι δυνατόν, θα πρέπει να γίνονται προσπάθειες για την επαναφορά των υδατορεμάτων που έχουν διευθετηθεί στη φυσική τους κατάσταση.
Το σχεδιασμό και την υλοποίηση όλων των αναγκαίων εγγειοβελτιωτικών, αντιπλημμυρικών έργων υποδομής, που θα προλαμβάνουν, θα αμβλύνουν και θα αντιμετωπίζουν την εμφάνιση πλημμύρων, όπως στην κοιλάδα των ποταμών Έβρου, Ερυθροπόταμου, στην περιοχή της Ελευθερούπολης και της Τούζλας, στον ορεινό όγκο της Ξάνθης και της Ροδόπης, διευθέτηση του Χειμάρρου Καλλιφύτου. της λειψυδρίας, θα αποταμιεύουν και θα εμπλουτίζουν τα υδάτινα αποθέματα. Θα αυξήσουν τελικά τη διαθεσιμότητα των υδάτινων πόρων. Άμεση προτεραιότητα αποκτούν η μελέτη και κατασκευή των φραγμάτων Μ. Δερείου, Ασπρονερίου, Μαρά και άλλα μικρότερα. Η κατασκευή σύγχρονου αρδευτικού και αποστραγγιστικού δικτύου.
Συνολική διαχείριση των λεκανών απορροής των χειμάρρων με δασοτεχνικά και φυτοτεχνικά έργα σε όλη την υδρολογική λεκάνη, αντιμετώπιση του χειμαρικού προβλήματος, με την αποτροπή της διάβρωσης και τη συνολική διευθέτηση των χειμάρρων, διάνοιξη ρεμάτων, κατασκευή μικρών φραγμάτων κατακράτησης φερτών υλών, τοπικά έργα εκτροπής υδάτων, αποστραγκιστικά αντλιοστάσια. Δίοδο όλων αυτών στη λεκάνη απορροής των ποταμών Έβρου, Νέστου και Στρυμόνα.
Αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση η ανάπτυξη της συνεργασίας με την Βουλγαρία και τη Τουρκία για τη διευθέτηση των ζητημάτων διαχείρισης των υδάτινων πόρων του ποταμών που πηγάζουν από αυτές της χώρες.
• Προστασία και διαχείριση δασικών οικοσυστημάτων, όπως Δάσος Δαδιάς– Λευκίμης, Δάσος Καρά Ντερέ, Πευκοδάσος Θάσου που συμβάλλουν στη συγκράτηση των νερών και τον εμπλουτισμό των υδροφορέων, καθώς και στην παραγωγή ξύλου και των προϊόντων του. Αναδάσωση καμένων εκτάσεων. Ελεύθερες ακτές - παραλίες χωρίς να πληρώνει ο λαός.
Διαχείριση Απορριμμάτων
• Διαμόρφωση εθνικού σχεδίου ασφαλούς διαχείρισης των αποβλήτων από Ενιαίο Κρατικό Φορέα, ο οποίος θα λειτουργήσει με γνώμονα την προστασία της υγείας και του περιβάλλοντος. Ο σχεδιασμός θα υλοποιηθεί από το κράτος και όχι από ιδιώτες και θα χρηματοδοτηθεί από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Προτεραιότητες του σχεδιασμού θα είναι: Η πρόληψη παραγωγής απορριμμάτων, προώθηση της ανακύκλωσης με διαλογή στην πηγή, επιλογή κατάλληλου μείγματος σύγχρονων μεθόδων διαχείρισης και επεξεργασίας (σταθμοί μεταφόρτωσης, μηχανική ανακύκλωση, κομποστοποίηση), ασφαλής υγειονομική ταφή των υπολειμμάτων και πρωτογενών απορριμμάτων που δεν ανακυκλώνονται.
• Χωροταξικά ορθολογική κατανομή των νέων μονάδων επεξεργασίας και τελικής διάθεσης των απορριμμάτων.
• Διαχείριση των επικίνδυνων βιομηχανικών και των ιατρικών αποβλήτων ξεχωριστά από τα αστικά απορρίμματα. Εκπόνηση και άμεση υλοποίηση ολοκληρωμένου εθνικού (κεντρικού) σχεδιασμού για τα επικίνδυνα απόβλητα. Με χωροθέτηση και επιλογή μεθόδων για τις μονάδες επεξεργασίας και τελικής διάθεσής τους με κριτήριο την προστασία της υγείας, του περιβάλλοντος και του λαϊκού εισοδήματος και όχι τα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων.
Προτεραιότητα η λαϊκή Υγεία και Πρόνοια
• Πανελλαδική ανάπτυξη ενιαίου, καθολικού, αποκλειστικά Δημόσιου και Δωρεάν σύγχρονου συστήματος Υγείας - Πρόνοιας και Επείγουσας Ιατρικής (ΕΚΑΒ)με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία - Πρόνοια.
• Σχεδιασμένη ανάπτυξη Δημόσιων Δωρεάν νοσοκομείων και κέντρων Υγείας στα αστικά κέντρα και την ύπαιθρο. Πλήρης στελέχωση με μόνιμο προσωπικό, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, με επαρκή και σύγχρονο ιατρομηχανολογικό εξοπλισμό.
• Κρατικό δίκτυο υποδομών κοινωνικών εγκαταστάσεων με δωρεάν πλήρεις υπηρεσίες για την οικογένεια, το παιδί, τα άτομα τρίτης ηλικίας, τα ΑμΕΑ, χωρίς προϋποθέσεις και εξαιρέσεις.
• Δωρεάν κρατικές παιδικές κατασκηνώσεις για όλα τα παιδιά του λαού.
Η μόρφωση και παιδεία του λαού και της νεολαίας δεν μπορεί να είναι κερδοσκοπική επιχείρηση
• Αντιπαλεύουμε κάθε μέτρο αποκέντρωσης - διαφοροποίησης των σχολικών προγραμμάτων και των σχολείων. Απορρίπτουμε τις «ζώνες εκπαιδευτικής προτεραιότητας» που συγκαλύπτουν και εντείνουν τις μορφωτικές ανισότητες.
• Aντιπαλεύουμε την προώθηση της «διά βίου» μάθησης.
• Καμία είσοδος επιχειρηματικών συμφερόντων, με το μανδύα της τοπικής κοινωνίας ή των ΜΚΟ, στο περιεχόμενο, στη διοίκηση και γενικά στη διαχείριση των σχολικών μονάδων. Καμιά αύξηση των δημοτικών τελών για τη λειτουργία των σχολείων ή την ίδρυση δημοτικών «πανεπιστημίων» και σχολών, κανένα πρόσθετο χαράτσι άμεσα στους γονείς, κανένας «σπόνσορας» στην εκπαίδευση.
• Αγωνιζόμαστε για μαζικές προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού, με μοναδική προϋπόθεση το πτυχίο. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων.
• Αποκλειστικά Δημόσιο και Δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης, βασισμένο στη 2χρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και το ενιαίο 12χρονο σχολείο για όλους, χωρίς ταξικές και φυλετικές διακρίσεις όπου θα ενταχτούν και τα μειονοτικά σχολεία, που λειτουργούν σήμερα με βάση τις διεθνείς συμφωνίες και την ισχύουσα νομοθεσία. Απαιτείται βελτίωση της κτιριακής και υλικοτεχνικής υποδομής των μειονοτικών σχολείων Α΄ βάθμιας και Β΄ βάθμιας εκπαίδευσης.
• Δημόσιες δωρεάν επαγγελματικές σχολές μετά το 12χρονο Σχολείο και Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση. Λέμε ΟΧΙ στο «πλαίσιο προσόντων» και παλεύουμε ώστε το πτυχίο να είναι η μόνη προϋπόθεση για το επάγγελμα.
• Άμεση και ριζική λύση όλων των προβλημάτων υλικοτεχνικής υποδομής και προσωπικού καθώς της δωρεάν σίτισης και στέγασης όλων των σπουδαστών του ΔΠΘ και των ΤΕΙ.
Δικαίωμα ο Πολιτισμός, ο Αθλητισμός, ο δημιουργικός ελεύθερος χρόνος
• Εξασφάλιση των μορφωτικών και υλικών προϋποθέσεων για την ανεμπόδιστη πρόσβαση του λαού στην Τέχνη και τον Πολιτισμό
• Ανάπτυξη τοπικής πολιτιστικής δραστηριότητας και της λαϊκής ερασιτεχνικής δημιουργίας ώστε να υπηρετεί την πολιτιστική - μορφωτική ανάπτυξη του λαού και όχι την κερδοφορία των μονοπωλίων του τουρισμού και του θεάματος.
• Διατήρηση και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς (κτιρίων, μνημείων, λαϊκής παράδοσης κ.λπ.)
• Χορήγηση δωρεάν από το κράτος όλων των προϋποθέσεων για τη Φυσική Αγωγή και τον Αθλητισμό της νεολαίας.
• Ανάπτυξη του λαϊκού, ερασιτεχνικού αθλητισμού.
• Ανάπτυξη του κοινωνικού λαϊκού τουρισμού, των δωρεάν διακοπών για τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τη νεολαία, τους άνεργους.
Η Λαϊκή Συσπείρωση καλεί την εργατική τάξη, τη μικρομεσαία αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους εμπόρους και επαγγελματίες να συγκροτήσουν μια πλατιά λαϊκή συμμαχία και να εντείνουν την πάλη τους για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, που τους οδηγεί στην εξαθλίωση και τη φτώχεια.
Να δυναμώσουν την πάλη τους για την κατάκτηση της Λαϊκής Εξουσίας ως απαραίτητο πολιτικό όρο για την οικοδόμηση ενός διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης σε όφελος της εργατικής τάξης και του λαού, του δρόμου της Λαϊκής Οικονομίας.»
ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΤΡΕΛΛΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
