Κυριακή 13 Ιουλίου 2014

Η θέση του ΚΚΕ για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης


 


 
Οι εξελίξεις στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης ΑΕ (ΕΒΖ) αποκαλύπτουν τα αδιέξοδα και τη σαπίλα του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, που οδηγεί σε καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, υπονομεύει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και αυξάνει την ανεργία.

Ταυτόχρονα, αναδεικνύεται η επικαιρότητα και η αναγκαιότητα του άλλου δρόμου ανάπτυξης που προτείνει το ΚΚΕ. Του μόνου δρόμου που μπορεί να οδηγήσει σε φιλολαϊκή διέξοδο, αν γίνει υπόθεση της πάλης των εργαζομένων, των αγροτών, των μικρών και αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ, της νεολαίας και των γυναικών.

Το ΚΚΕ διαχρονικά βρέθηκε δίπλα στους εργαζόμενους και τους αγρότες, στήριξε τις διεκδικήσεις τους, αποκάλυψε την αιτία του προβλήματος. Έκανε αλλεπάλληλες παρεμβάσεις και στη Βουλή, με τελευταία την Επίκαιρη Ερώτηση προς τους υπουργούς Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Οικονομικών, με την οποία απαιτεί μέτρα για να μην κλείσει κανένα από τα τρία εργοστάσια της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, να παράγεται ολόκληρη η ποσότητα των 160.000 τόνων στα υπάρχοντα εργοστάσια της ΕΒΖ και να αναπτυχθεί η τευτλοκαλλιέργεια. Η Ερώτηση έπρεπε να συζητηθεί την Πέμπτη 10 Ιούλη, αλλά το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δήλωσε αναρμοδιότητα και κώλυμα το υπουργείο Οικονομικών.

Με παρεμβάσεις στους τρεις νομούς (Ημαθία, Σέρρες, Εβρος), το ΚΚΕ ενημερώνει τον εργαζόμενο λαό για τις εξελίξεις. Καλεί τους εργαζόμενους, τους τευτλοκαλλιεργητές και συνολικά τους μικρομεσαίους αγρότες, τους εργαζόμενους καταναλωτές, με συντονισμένο αγώνα να βάλουν φρένο στην ακολουθούμενη αντιαγροτική - αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική, που φέρνει τις ιδιωτικοποιήσεις, τη φτώχεια, το ξεκλήρισμα, την ανεργία.

Να παλέψουν για την ανατροπή αυτής της πολιτικής, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, που με κεντρικό κρατικό σχεδιασμό και κοινωνικοποιημένα τα μέσα παραγωγής και τη γη, με παραγωγικούς συνεταιρισμούς των μικρομεσαίων αγροτών και με καθετοποιημένες κρατικές αγροτικές βιομηχανίες, θα αξιοποιεί όλες τις δυνατότητες της χώρας. Θα εξασφαλίζει σταθερή δουλειά στους εργαζόμενους, ικανοποιητικό εισόδημα στους αγρότες, επάρκεια φτηνών, υγιεινών τροφίμων για τη διατροφή του λαού μας και πρώτες ύλες για τη μεταποιητική βιομηχανία.